The Protective Effect of Stobadine on Lipid Peroxidation and Paraoxonase-1 Enzyme Activity in the Liver Tissues of Streptozotocin- Induced Diabetic RatsNilhan Nurlu Ayan1, Cimen Karasu2, Mustafa Kavutçu31Gaziosmanpasa Taksim Education And Research Hospital, Department Of Medical Biochemistry, Istanbul, Turkey
2Gazi University Faculty Of Medicine, Department Of Medical Pharmacology, Ankara, Turkey
3Gazi University Faculty Of Medicine, Department Of Medical Biochemistry, Ankara, Turkey
Aim: Diabetes is known to cause lipid peroxidation due to an increase in free radicals due to glucose auto-oxidation and by suppressing the antioxidant defense system of these radicals. Antioxidant therapy to manage diabetes mellitus and its complications is an emerging trend. Stobadine is a pyridoindole compound and is known to be an effective antioxidant in biological systems. In this study, we aimed to investigate the effects of stobadine on lipid peroxidation and paraoxonase-1 enzyme activities in liver tissues of streptozotocin-induced diabetic rats.
Materials and Methods: A total of 60 Wistar male rats, each weighing 250 g were randomly distributed into four groups; Control (C), Stobadine (STB), diabetic (D), treated with STB diabetic rat (D+STB). Diabetes was induced by a single intraperitoneal injection of streptozotocin (55 mg/kg) to animals fasted overnight. Stobadine was administrated to rats as 25 mg/kg/day orally for 4 months. Rats were sacrificed after anesthesia. Homogenized rat liver tissue after portioning; Malondialdehyde levels and PON-1 enzyme activities were measured by manual spectrophotometric method.
Results: Malondialdehyde levels were significantly increased and paraoxonase-1 activities were significantly decreased in group D compared to group C and STB (p <0.001). Malondialdehyde levels of diabetic rats treated with Stobadine decreased while paraoxonase-1 activities were significantly increased (p <0.001). No significant difference was found between C and STB groups in terms of MDA levels and paraoxonase-1 activities (p> 0.05). There was a negative correlation between MDA levels and paraoxonase-1 enzyme activity (r = - 0.435, p <0.001).
Conclusion: Stobadine administration was found to decrease lipid peroxidation and increase paraoxonase-1 enzyme activity in liver tissues of streptozotocin-induced diabetic rats. Further research using Stobadine and pridoindole derivatives may be possible to use these compounds as potential agents for the prevention of diabetes mellitus and its complications. Keywords: Diabetes mellitus, oxidative stress, paraoxonase, stobadine
Streptozotosin ile Diyabet Oluşturulan Rat Karaciğer Dokularında Lipit Peroksidasyonu ve Paraoksonaz-1 Enzim Aktivitesi Üzerine Stobadinin Koruyucu EtkisiNilhan Nurlu Ayan1, Cimen Karasu2, Mustafa Kavutçu31Gaziosmanpaşa Taksim Eğitim Ve Araştırma Hastanesi, Tıbbi Biyokimya, İstanbul
2Gazi Üniversitesi Tıp Fakültesi Tıbbi Farmakoloji Ana Bilim Dalı, Ankara
3Gazi Üniversitesi Tıp Fakültesi Tıbbi Biyokimya Ana Bilim Dalı, Ankara
Amaç: Hipergliseminin, glukoz oto-oksidasyonu sonucu serbest radikallerde bir artışa ve bu radikallerin antioksidan savunma sistemini baskılaması sonucu lipit peroksidasyonuna neden olduğu bilinmektedir. Diyabetes mellitus ve komplikasyonlarının önlenmesi ve tedavisinde antioksidan ajanların kullanımı gelişmekte olan bir trenddir. Stobadin pridoindol yapıda bir bileşiktir ve biyolojik sistemlerde etkili bir antioksidan olduğu bilinmektedir. Bu çalışmada streptozotosin ile diyabet oluşturulmuş sıçanların karaciğer dokularında, stobadinin lipid peroksidasyonu ve Paraoksonaz-1 enzim aktiviteleri üzerindeki etkilerini araştırmayı amaçladık.
Materyal ve Metod: Her biri 250 gr ağırlığındaki toplam 60 adet Wistar erkek sıçan rastgele; Kontrol (K), Stobadin (STB), Diyabet (D) ve STB ile tedavi edilmiş Diyabet (D+STB) gruplarını oluşturmak üzere dört eşit gruba ayrıldı. Diyabet; periton içi streptozotosin (55 mg/kg) enjeksiyonu ile, Stobadin tedavisi ise 4 ay süre ile 25 mg/kg/gün oral Stobadin verilerek yapıldı. Sıçanlar anestezi sonrası sakrifiye edildi. Porsiyonlandıktan sonra homojenize edilen sıçan karaciğer dokularında; Malondialdehid düzeyleri ve Paraoksonaz-1 enzim aktiviteleri manuel spektrofotometrik yöntemle ölçüldü.
Bulgular: K ve STB grubu ile karşılaştırıldığında, D grubunda, Malondialdehid düzeyleri anlamlı artmış, Paraoksonaz-1 aktiviteleri anlamlı azalmış bulundu (p<0.001). Stobadin ile tedavi edilen diyabetik ratların ise D grubuna göre Malondialdehid düzeyleri azalırken, Paraoksonaz-1 aktiviteleri anlamlı artmış bulundu (p<0.001). Malondialdehid düzeyleri ve Paraoksonaz-1 aktiviteleri açısından K ve STB grupları arasında anlamlı fark bulunamadı (p>0.05). Malondialdehid düzeyleri ile Paraoksonaz-1 enzim aktivitesi arasında negatif orta derecede korelasyon saptandı (r = - 0.435, p < 0.001).
Sonuç: Stobadin verilmesinin, streptozotosin ile diyabet oluşturulmuş ratların karaciğer dokularında lipid peroksidasyonunu azalttığı ve Paraoksonaz-1 enzim aktivitelerini arttırdığı bulunmuştur. Diyabetes mellitus ve komplikasyonlarının önlenmesi ve tedaviye destek için, Stobadin ve pridoindol türevlerinin kullanıldığı yapılacak daha ileri araştırmalarla, bu bileşiklerin potansiyel ajanlar olarak kullanılması mümkün olabilir. Anahtar Kelimeler: Diyabetes mellitus, oksidatif stres, paraoksonaz, stobadin
Nilhan Nurlu Ayan, Cimen Karasu, Mustafa Kavutçu. The Protective Effect of Stobadine on Lipid Peroxidation and Paraoxonase-1 Enzyme Activity in the Liver Tissues of Streptozotocin- Induced Diabetic Rats. Medeniyet Med J. 2019; 34(1): 76-82
Corresponding Author: Nilhan Nurlu Ayan, Türkiye |
|