Our cardiopulmonary resuscitation results and the necessity of tutorialE. Nursen Koltka, Mustafa Süren, Aydemir Yalman, Melek ÇelikSSK Goztepe Hospital Anesthesiology and Reanimation, Istanbul
To evaluate the quality of cardiopulmonary resuscitation (CPR) in our hospital, problems encountered and to point out the necessity of CPR tutorial we examined retrospectively the files of patients who received CPR.
Retrospective analysis of 365 patients who received CPR from October 1999 to June 2002 was performed. Patient number per department, call time of the CPR team and arriving
time to the department, if any intervention to the patient was done before the arrival of the CPR team and the quality of CPR were analysed by chi- square and Annova tests.
The mean call time of the CPR team was 7.04±3.66 min., the arrival time of the CPR team was 4.06 ±2.50 min. Departments proximity to our clinic was a statistically significant parameter for the arrival time (% 95 CI: 3.79-4.32, F: 1.331). The diagnosis were cardiopulmonary arrest in 52.8 % of patients, in 29.5 % there was only a pulmonary arrest, in 17.7 % there were various respiratory problems. In the CPR performed patients 30.7 % had no intervention performed before our arrival. 73.2 % of the patients who received died, 17.6 % were taken to our ICU and 9.2 % were observed in the ward.
The rate of survival is lower in our hospital than the literature. Our explanations for this situation are the delay in calling the CPR team, inadequate monitoring in the wards and untrained ward doctors and nurses. Thus in all clinics in hospitals especially in emergency services basic and advanced life-support tutorial should have been constituted to all physicians and nurses. Keywords: Cardiopulmonary resuscitation, survival, tutorial
Kardiyopulmoner resusitasyon sonuçlarımız ve eğitimin gerekliliğiE. Nursen Koltka, Mustafa Süren, Aydemir Yalman, Melek ÇelikSSK Göztepe Eğitim Hastanesi Anesteziyoloji ve Reanimasyon Kliniği, İstanbul
Hastanemizde uygulanan kardiyopulmoner resüsitasyon (KPR) hizmetinin kalitesini belirlemek, karşılaşılan sorunları irdelemek ve KPR eğitiminin gerekliliğini vurgulamak amacıyla müdahale edilen kardiyopulmoner arrest (KPA) olguları değerlendirildi.
Ekim 1999-Haziran 2002 arasında KPR uygulanan 365 olgu çalışmaya dahil edildi. Olguların kliniklere göre dağılımı, arrest tanısı konulduktan sonra kliniğimize haber verilme süresi, olguya ulaşım süresi, olguya klinik personeli tarafından yapılan ilk müdahaleler ve alınan sonuçlar kaydedildi.
KPA tanısı konulduktan sonra haber verilme süresi ortalama 7.04±3.66 dk, ulaşım süresi ortalama 4.06 ±2.50 dakika bulundu. Ulaşım süresine kliniklerin reanimasyon kliniğine olan uzaklıklarının etkili olduğu tespit edildi. Olguların % 52.8’inde kardiyopulmoner arrest, % 29.5’inde sadece solunum arresti, % 17.7’sinde çeşitli solunum problemi mevcuttu. Olguların % 30.7’sine klinik personeli tarafından hiçbir işlem yapılmamıştı. Tüm olguların % 73.2’si ex oldu, % 17.6’sı yoğun bakımda, % 9.2’si servisinde takibe alındı.
Sonuç olarak, KPR uygulanan olguların sağkalım oranları literatür verilerine göre düşük bulundu. Bu durumun nedenleri, özetle; olayın geç haber verilmesi, olguların tümünün monitör yetersizliğine bağlı asistoli olarak kabul edilmesi ve ilk müdahale yapan klinik mensuplarının KPR konusunda yetersiz bilgi ve deneyime sahip olmasıdır. Bu da özellikle asistan ve hemşirelerin Temel ve ‹leri Yaşam Desteği eğitimini almaları ve etkili KPR için gerekli olan donanımların tüm kliniklerde bulundurulması gerekliliğini göstermektedir. Anahtar Kelimeler: Kardiyopulmoner resusitasyon, sağkalım, eğitim
E. Nursen Koltka, Mustafa Süren, Aydemir Yalman, Melek Çelik. Our cardiopulmonary resuscitation results and the necessity of tutorial. Medeniyet Med J. 2005; 20(2): 101-103
Corresponding Author: E. Nursen Koltka, Türkiye |
|