Evaluation of Biopathogenesis of Meningioma Cases in the Light of LiteratureNuman Karaarslan1, Mehmet Sabri Gürbüz2, Abdullah Talha Şimşek1, Mehmet Erşahin2, Mehmet Zafer Berkman31Namık Kemal University, Faculty of Medicine, Department of Neurosurgery, Tekirdag, Turkey
2İ̇stanbul Medeniyet University, Faculty of Medicine, Department of Neurosurgery, Istanbul, Turkey
3Acibadem Hospital, Neurosurgery Clinic, Istanbul, Turkey
In this study, it was aimed to investigate the bio pathogenesis of the cases diagnosed with meningioma in the light of the literature. The patients (n=79) operated due to the meningioma in neurosurgery department between 2005 and 2010 were retrospectively examined. Findings that may affect the biological behavior and prognosis of the tumours recorded in these reported data were evaluated. A total of 79 cases meeting the research criteria were included in the study. When the histopathological grade of the cases was examined, it was seen that 59 cases (74.7%) were grade I and 20 cases(25.3%) were grade II. When the relation between the localization and histological grade of the cases was examined, it was determined that the meningiomas were most frequently located in convexity and that most of grade II cases were localized at this site. Preoperative peritumoral oedema was found to be more prevalent, especially in the sphenoid wing and convexity meningiomas. A total of 9 cases of recurrence(11.4%) occurred during follow-up period. When carrying out evaluation between surgical resection grade and recurrent cases, it was detected that all cases where it was performed Simpson grade IV and Kobayashi grade IVA and IVB resection had a recurrence.. When the localization of recurrent cases was examined, it was seen that 4 cases (%44,4) were sphenoid wing meningioma, 2 cases (%22,2) were parasagittal meningioma, 1 case (%11,1) was tuberculosis sellae meningioma and 1 case (%11,1) was intraventricular meningioma. In our study, histopathologic subtype and surgical resection grade were found to play a significant role in prognosis in meningiomas. It was also thought that the presence of peritumoral oedema and tumour localization could affect the biological behavior and prognosis of the meningioma. Findings obtained should be supported by multi-center studies that will include the cases of different races with more series. Keywords: Biopathogenesis, histopathology, meningioma.
Meningiom Olgularının Biyopatogenezinin literatür eşliğinde değerlendirilmesiNuman Karaarslan1, Mehmet Sabri Gürbüz2, Abdullah Talha Şimşek1, Mehmet Erşahin2, Mehmet Zafer Berkman31Namık Kemal Üniversitesi, Tıp Fakültesi, Nöroşirürji Anabilim Dalı, Tekirdağ, Türkiye
2İ̇stanbul Medeniyet Üniversitesi, Tıp Fakültesi, Nöroşirürji Anabilim Dalı, İstanbul, Türkiye
3Acıbadem Hastanesi, Nöroşirürji Kliniği, İstanbul, Türkiye
Meningiomlar, biyolojik davranış paterni önceden bilinmesi her zaman mümkün olmayan, genelde benign karakterdeki ekstraaksiyel tümörlerdir. Bu araştırmada, meningiom tanılı olgularının biyopatogenezi literatür eşliğinde araştırılması amaçlandı. Nöroşirurji kliniğinde, 2005 ile 2010 yılları arasında meningiom nedeniyle opere edilmiş olan olgular (n=79) geriye dönük olarak incelendi. Dosya arşiv taraması sonrasında elde edilen demografik veriler ile kan grubu, sigara kullanımı, meningiom lokalizasyonu, peritümöral ödem, Simpson ve Kobayashi rezeksiyon derecesi, histotolojik alt tip, grade, nüks bilgilerine ait klinik veriler, kayıt altına alındı. Raporlanan bu veriler içerisinde kaydedilen tümörlere ait biyolojik davranış ve prognozuna etki edebilecek bulgular değerlendirildi. Araştırma kriterlerini karşılayan toplam 79 olgu çalışmaya dâhil edildi. Olguların histopatolojik grade incelendiğinde; 59 (%74,7) olgunun grade I; 20 (%25,3) olgunun grade II olduğu görüldü. Olguların lokalizasyonu ve histolojik grade ilişkisine bakıldığında, meningiomların en sık konveksitede yerleştiği ve grade II olguların çoğunun bu lokalizasyonda olduğu saptandı. Preoperatif peritümöral ödemin, özellikle sfenoid kanat ve konveksite meningiomlarında daha fazla olduğu saptandı. Olguların takipleri esnasında toplam 9 (%11,4) olguda nüks görüldü. Cerrahi rezeksiyon derecesi ile nüks olgular arasında yapılan değerlendirmede Simpson grade IV ve Kobayashi grade IVA ve IVB rezeksiyon yapılan olguların tümünde nüks saptandı. Nüks olgular ile histopatolojik alt tip arasındaki ilişki incelendiğinde nüks eden 7 (%77,7) olgunun grade II, 2 (%33,3) olgunun ise grade I meningiom olduğu saptandı. Nüks olguların lokalizasyonu incelendiğinde 4 (%44,4) olgu sfenoid kanat, 2’si (%22,2) parasagittal, 1’i(%11,1) tuberkulum sella, 1’i (%11,1) ise intraventriküler yerleşimliydi. Çalışmamızda, meningiomlarda histopatalojik alt tip ve cerrahi rezeksiyon derecesinin prognozda önemli rol oynadığı saptandı. Ayrıca tümör lokalizasyonunun ve peritümöral ödem varlığının meningioma prognozunda ve biyolojik davranışa etki edebileceği düşünüldü. Elde edilen bulguların, ileriye yönelik, farklı ırkların yer alacağı, çok merkezli ve daha fazla serileri içeren olguların yer alacağı çalışmalarla desteklenmesi gerekmektedir. Anahtar Kelimeler: Biyopatogenez, histopatoloji, meningiom.
Numan Karaarslan, Mehmet Sabri Gürbüz, Abdullah Talha Şimşek, Mehmet Erşahin, Mehmet Zafer Berkman. Evaluation of Biopathogenesis of Meningioma Cases in the Light of Literature. Medeniyet Med J. 2018; 33(2): 112-118
Corresponding Author: Mehmet Sabri Gürbüz, Türkiye |
|