Retrospective approach to hysterectomiesNecdet Süer, Halenur Bozdağ, Hacer KavakCivilization Istanbul University Goztepe Training and Research Hospital of Obstetrics and Gynecology, Istanbul
INTRODUCTION: To evaluate operative and postoperative outcomes of hysterectomies for benign condition.
METHODS: A retrospective analysis of 312 hysterectomies between january 2011-december 2011. All cases were grouped as abdominal total, abdominal subtotal, vajinal and laparoscopic hysterectomies. Complications were classifed, such as bladder, ureter, intestine injuries and wound infections. For all patients, demographic findings, preoperative thrombose prophylaxis, salpingo oopherectomy application, postoperative hematocrite values, eritrocyte transfusions, hospitalization and other complications were registered.
RESULTS: In 312 cases, hysterectomies were performed with four main approaches: 222 abdominal total hysterectomies (% 71,2), 54 vaginal hysterectomies (% 17.3),24 abdominal subtotal hysterectomies (% 7.7) and 12 laparoscopic histerectomies (% 3.8). Most common indication for vaginal hysterecromy was determined as desensus uteri (% 93). % 63 of total abdominal histerectomies, % 79 of abdominal subtotal hysterectomies, % 68 of laparoscopic histerectomies were performed for myoma uteri indication. Although vaginal hysterectoies were at post menapozal period, abdominal total, abdominal subtotal and laparoscopic hysterectomies were at peri menapozal period. Compared with other type of hysterectomies, vaginal hysterectomies had significantly higher average of age and gravida. Salpingo oopherectomy rate is % 84 (n: 187) in abdominal total hysterectomies, % 54 (n: 13) in abdominal subtotal hysterectomies, and % 67 (n: 8) in laparoscopic histerectomies. In vaginal hysterectomies this ratio is % 6 (n: 3) and significantly less than the other groups. There was no evidence of a difference in the rates of eritrocyte transfusion, decrease in hematocrite value, hospitalization time, perioperative trombose prophylaxis and other post operative complications.
DISCUSSION AND CONCLUSION: According to the reviews vaginal hysterecctomies has less complications and hospitalization time. But we didn’t find any difference between the groups. For us the reason of that is minority of cases and more analysis in extended patient populations are needed.
Keywords: Hysterectomies, post op complications
Histerektomilere retrospektif bakışNecdet Süer, Halenur Bozdağ, Hacer KavakMedeniyet Üniversitesi İstanbul Göztepe Eğitim ve Araştırma Hastanesi Kadın Hastalıkları ve Doğum Kliniği, İstanbul
GİRİŞ ve AMAÇ: Benign endikasyonlarla yapılan histerektomilerde, cerrahi yaklaşımın operatif ve postoperatif sonuçlar üzerine etkisini araştırmak ve histerektomi yaklaşımlarını bu sonuçlar eşliğinde değerlendirmektir.
YÖNTEM ve GEREÇLER: Çalışmamızda Ocak 2011-Aralık 2011 tarihleri arasında kliniğimizde histerektomi yapılan 312 olgu retrospektif olarak incelendi. Olgular abdominal total, abdominal subtotal, vajinal ve laparoskopik histerektomi olarak gruplandırıldı. Komplikasyonlar mesane, üreter, bağırsak yaralanması ve yara yeri infeksiyonu olarak sınıflandırıldı. Olguların demografik bulguları ve preoperatif tromboz proflaksisi, salpingoooferektomi uygulanması, postoperatif hematokrit değerleri ve eritrosit transfüzyonu, hospitalizasyon süresi kaydedildi.
BULGULAR: Çalışmaya alınan 312 olgunun 222’sine abdominal total histerektomi (% 71.2), 54’üne vajinal histerektomi (% 17.3), 24’üne abdominal subtotal histerektomi (% 7.7) ve 12 olguya laparoskopik histerektomi (% 3.8) yapılmıştır. Vajinal histerektomilerde en sık endikasyon desensus uteri (% 93) olarak saptandı. Abdominal total histerektomide % 63, abdominal subtotal histerektomide % 79 ve laparoskopik histerektomilerde % 68 olgunun histerektomi endikasyonunu myoma uteri oluşturuyordu. Vajinal histerektomiler post menapozal dönemdeki kadınlara, abdominal total histerektomi, abdominal subtotal histerektomi ve laparoskopik histerektomi perimenapozal dönemdeki kadınlara uygulanmıştı. Salpingoooferektomi oranı abdominal total, subtotal ve laparoskopik histerektomilerde sırasıyla % 84 (n: 187), % 54 (n: 13) ve % 67 (n: 8) olarak bulundu. Vajinal histerektomilerde bu oran % 6 (n: 3) olup, diğer gruplardan istatistiksel açıdan anlamlı olarak daha az bulundu. Eritrosit transfüzyon ihtiyacı, hematokrit değerlerinde düşüş, yatış süreleri, preoperatif tromboz proflaksisi ve diğer postoperatif komplikasyon oranları, gruplar arasında anlamlı farklılık göstermedi. Vajinal histerektomi grubunda ortalama yaş (57 yıl±12), gravida (5±3) ve parite (4±2) değerleri, diğer gruplara kıyasla istatistiksel açıdan anlamlı olarak daha yüksek bulundu (p<0.5).
TARTIŞMA ve SONUÇ: Histerektomi yapılış yollarının postoperatif sonuçlarını karşılaştıran çalışmalarda vaginal yoldan yapılan histerektomilerde daha az komplikasyon veyatış süresi bildirilmektedir.Ancak, bizim çalışmamızda gruplar arasında anlamlı bir farklılık bulunmadı. Bu sonucun olgu sayısının azlığından kaynaklandığı ve daha geniş hasta popülasyonunda parametrelerin değerlendirilmesi gerektiği görüşündeyiz.
Anahtar Kelimeler: Histerektomiler, ameliyat sonrası komplikasyonlar
Necdet Süer, Halenur Bozdağ, Hacer Kavak. Retrospective approach to hysterectomies. Medeniyet Med J. 2013; 28(1): 30-34
Corresponding Author: Necdet Süer, Türkiye |
|